เรื่องการจมลงของเรือไททานิคซึ่งได้ชื่อว่าเป็นเรือที่ไม่มีวันจมในยุคศตวรรษที่
19 เป็นข่าวใหญ่ครึกโครมไปทั่วยุโรปและสหรัฐอเมริกา ในระหว่างเหตุการณ์ที่เรือกำลังจมลงสู่ทะเลลึกนี้
ก็มีเหตุการณ์น่าประทับใจของ คุณพ่อ โทมัส
ไบรย์ (Fr. Thomas Byles)พระสงฆ์คาทอลิกผู้ยอมสละที่นั่งในเรือกู้ชีพเพื่อทำหน้าที่อภิบาลจิตใจของบรรดาผู้โดยสารและลูกเรือที่ยังคงอยู่บนเรือไททานิคและกำลังหวาดกลัวในเวลาที่ความตายกำลังใกล้เข้ามาทุกที
คุณพ่อ โทมัส
ไบรย์ เวลานั้นมีอายุ 42 ปี
ท่านเป็นชาวอังกฤษที่กลับใจมาเป็นคาทอลิกและได้บวชเป็นพระสงฆ์ ท่านได้รับเชิญให้ไปเป็นประธานในพิธีมิสซางานแต่งงานของวิลเลี่ยม ผู้เป็นพี่ชายของท่าน
ซึ่งอาศัยอยู่ที่นิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา
และท่านก็ได้เดินทางไปสหรัฐอเมริกาบนเรือไททานิค ตามรายงานข่าว
เรือไททานิคได้ชนเข้ากับภูเขาน้ำแข็งในวันอาทิตย์ ที่ 14 เมษายน 1912 เวลากลางคืน
ความสับสนอลหม่านเกิดขึ้น ผู้โดยสารขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือ
คุณพ่อโทมัสก็อยู่บนดาดฟ้าเรือในเวลานั้นด้วย เรือกู้ชีพถูกหย่อนลงในทะเล และคุณพ่อก็ช่วยเหลือสตรีและเด็กๆให้ลงไปในเรือกู้ชีพก่อน ต่อมาท่านหันไปหาผู้โดยสารอื่นๆ ฟังพวกเขาสารภาพบาปทีละคน ให้ศีลอภัยบาปและนำสวดสายประคำ
อักเนส แมคคอย Agnes
McCoy หนึ่งในผู้โดยสารที่รอดชีวิต
เล่าให้ฟังว่า ขณะที่เรือกำลังจมลง คุณพ่อโทมัส “ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือพร้อมกับคริสตชนคาทอลิก โปรแตสแตนท์และชาวยิว ทุกคนคุกเข่าลงรอบๆท่าน”
“คุณพ่อไบรย์สวดสายประคำและสวดภาวนาบทส่งวิญญาณผู้เสียชีวิต” เธอเล่าให้หนังสือพิมพ์นิวยอร์กเทเลแกรม
เมื่อวันที่ 22 เมษายน 1912
และตามคำบอกเล่าของเพื่อนพระสงฆ์ของคุณพ่อโทมัส
ไบรย์ คือคุณพ่อ แพทริก แมคเคนน่า Fr.
Patrick McKenna เล่าว่า
คุณพ่อโทมัส “ปฎิเสธสองครั้งที่จะนั่งในเรือกู้ชีพ
ท่านบอกว่าเป็นหน้าที่ของท่านที่จะต้องอยู่บนเรือใหญ่เพื่ออภิบาลช่วยเหลือวิญญาณที่ต้องการความช่วยเหลือจากท่าน”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น