เมื่อนักบุญโดมินิก (1170-1221)ส่งบราเดอร์ยอห์นแห่งคาลาเบรียและบราเดอร์อัลเบิร์ตแห่งโรมเข้าไปในเมืองเพื่อขอทานจากชาวเมืองสำหรับเลี้ยงดูบรรดาบราเดอร์ทั้งหลายในอาราม แต่แพวกเขาไม่ได้รับบริจาคอะไรเลยตลอดทั้งวัน ยกเว้นตอนขากลับอาราม,มีหญิงชราคนหนึ่งมอบขนมปังให้พวกเขาหนึ่งก้อน ซึ่งต่อมาไม่ช้า,พวกเขาก็ได้พบกับขอทานคนหนึ่งที่มาหาพวกเขาและอ้อนวอนขอความช่วยเหลือ เมื่อตระหนักว่าขนมปังก้อนเดียวจะไม่พอสำหรับทุกคนในอาราม พวกเขาจึงตัดสินใจมอบมันให้กับขอทานคนนั้นพร้อมคำอวยพร เมื่อกลับมายังอาราม,พวกเขาเล่าให้นักบุญฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้น นักบุญโดมินิกรับรู้ได้ทันทีถึงความสำคัญของสิ่งที่เกิดขึ้น “เป็นทูตสวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงจัดเตรียมเพื่อเราเอง ให้เราไปสวดภาวนากันเถอะ” และถึงแม้จะไม่มีอะไรเลี้ยงดูบรรดาผู้ติดตามของท่าน,แต่นักบุญก็ยังสั่งให้บรรดาบราเดอร์มารวมกันเพื่อรับประทานอาหารเย็น ขณะที่นักบุญโดมินิกนั่งร่วมโต๊ะกับพวกเขาและสวดภาวนา ทันใดนั้น "ชายหนุ่มรูปงามสองคน" ก็ปรากฏตัวขึ้นในโรงอาหาร ถือขนมปังที่อยู่ในผ้าขาวสองผืนซึ่งห้อยลงมาจากไหล่ของพวกเขา พวกเขาเริ่มแจกจ่ายขนมปังโดยเริ่มจากแถวล่างและวางขนมปังไว้ข้างหน้าแต่ละคน เมื่อพวกเขาไปถึงนักบุญโดมินิก พวกเขาวางขนมปังไว้ข้างหน้าท่าน,ต่างก็พากันก้มศีรษะคำนับแล้วหายไป "โดยไม่มีใครรู้ว่าชายทั้งสองมาจากไหนหรือไปที่ไหนมาจนทุกวันนี้" ในโอกาสนั้น,ไวน์ก็ถูกนำมาด้วยอย่างน่าอัศจรรย์ ทั้งไวน์และขนมปังซึ่งมี "คุณภาพดีเยี่ยม" เป็นอาหารที่เพียงพอสำหรับสามวัน
Source: Angels and Devils
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น