พระเมตตาของพระเยซูเจ้า

จงบอกมนุษยชาติที่กำลังเจ็บป่วย ให้เข้ามาใกล้หัวใจอันเมตตาของเรา แล้วเราจะประทานสันติภาพให้แก่มนุษยชาติ พระเมตตาของเราไม่มีวันสิ้นสุดเลย

พระวาจาวันอาทิตย์ที่ 3 สิงหาคม 2025 อุปมาเรื่องเศรษฐีโง่เขลาและความโลภ

          ประชาชนคนหนึ่งทูลพระเยซูเจ้าว่า ‘พระอาจารย์ โปรดบอกพี่ชายข้าพเจ้าให้แบ่งมรดกให้ข้าพเจ้าเถิด’ พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า ‘มนุษย์เอ๋ย ใครตั้งเราเป็นผู้พิพากษาหรือเป็นผู้แบ่งมรดกของท่าน แล้วพระองค์ตรัสกับคนเหล่านั้นว่า ‘จงระวังและรักษาตัวไว้ให้พ้นจากความโลภทุกชนิด เพราะชีวิตของคนเราไม่ขึ้นกับทรัพย์สมบัติของเขา แม้ว่าเขาจะมั่งมีมากเพียงใดก็ตาม’ พระองค์ยังตรัสอุปมาเรื่องหนึ่งให้เขาทั้งหลายฟังอีกว่า ‘เศรษฐีคนหนึ่งมีที่ดินที่เกิดผลดีอย่างมาก เขาจึงคิดว่า “ฉันจะทำอย่างไรดี ฉันไม่มีที่พอจะเก็บพืชผลของฉัน” เขาคิดอีกว่า “ฉันจะทำอย่างนี้ จะรื้อยุ้งฉางเก่าแล้วสร้างใหม่ให้ใหญ่โตกว่าเดิม จะได้เก็บข้าวและสมบัติทั้งหมดไว้ แล้วฉันจะพูดกับตนเองว่า “ดีแล้ว เจ้ามีทรัพย์สมบัติมากมายเก็บไว้ใช้ได้หลายปี จงพักผ่อน กินดื่มและสนุกสนานเถิด” แต่พระเจ้าตรัสกับเขาว่า “คนโง่เอ๋ย คืนนี้ เขาจะเรียกเอาชีวิตเจ้าไป แล้วสิ่งที่เจ้าได้เตรียมไว้จะเป็นของใครเล่า คนที่สะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตนเองแต่ไม่เป็นคนมั่งมีสำหรับพระเจ้า ก็จะเป็นเช่นนี้”
(ลูกา 12:13-21)








วันอังคารที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

นักบุญดาเมียนแห่งโมโลไก


ภาพถ่ายของนักบุญดาเมียนแห่งโมโลไกก่อนสิ้นชีวิตหลังจากที่ท่านถ่อมตนเป็นผู้รับใช้คนโรคเรื้อน 800 คนเป็นเวลาสิบสี่ปี
 
"ผมไม่รังเกียจเลยเมื่อฟังคำสารภาพบาปของคนใกล้ตายที่มีบาดแผลเต็มไปด้วยหนอน...นี่อาจทำให้คุณจินตนาการได้ถึงงานประจำวันของผม ลองนึกภาพกระท่อมที่มีคนโรคเรื้อน 800 คนโดยไม่มีหมอ; เพราะไม่มีวิธีรักษา ดูเหมือนทักษะของแพทย์จะไม่สามารถทำอะไรได้"
 
“ผมพบการปลอบประโลมจากมิตรเพียงผู้เดียวที่ไม่มีวันทิ้งผม นั่นคือพระผู้ช่วยให้รอดของเราผู้ประทับอยู่ในศีลมหาสนิท . . ณ.เชิงแท่นบูชาคือที่ซึ่งเราพบความแข็งแกร่งที่จำเป็นในการอยู่เพียงลำพังของเรา หากไม่มีศีลศักดิ์สิทธิ์, คนอย่างผมคงทนไม่ได้ แต่เมื่อมีพระเจ้าอยู่เคียงข้าง ผมยังคงมีความสุขและความพอใจอยู่เสมอ . . . พระเยซูในศีลศักดิ์สิทธิ์เป็นมิตรที่อ่อนโยนที่สุดสำหรับจิตวิญญาณที่พยายามทำให้พระองค์พอพระทัย
 
นักบุญดาเมียนแห่งโมโลไก,ด้วยการกระทำอันน่าทึ่งของความเสียสละตนเองอย่างหมดสิ้น,ได้ชักนำสายตาของมนุษย์ทุกคนไปยังประเทศที่น่าเศร้านั้น ด้วยการให้ชีวิตของท่าน, ท่านทำให้สถานที่นี้มีชื่อเสียงและเป็นที่รับรู้แก่สาธารณะ”
 
- Robert Louis Stevenson on St. Damien of Molokai
 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น